Op zoek naar de sleutel voor toekomstbestendige huisartsenzorg
‘De druk op de gezondheidszorg neemt toe.’ Zo begint tegenwoordig bijna elk artikel over de zorg in Nederland. En helaas blijft deze druk alleen maar verder toenemen, als we niets doen. Bijna overal voelen zorgverleners al de gevolgen van een groeiend personeelstekort, de vergrijzing van de bevolking, arbeidsmigratie en de toename van chronische aandoeningen. Dat vraagt om een andere aanpak. Het IZA beschrijft veel goede speerpunten die van belang om de zorg in de toekomst goed, toegankelijk en betaalbaar te houden. Er zijn afspraken gemaakt om Meer Tijd Voor De Patiënt, regionale samenwerking en meer hybride zorg te bevorderen. Regio’s en zorgorganisaties werd gevraagd om aan de hand van regiobeelden een regioplan te ontwikkelen zodat er geïnvesteerd kan worden in innovatie en verbetering van processen. Een mooi plan.
Maar stel; je bent praktijk houdend huisarts met een telefoonlijn die elke dag roodgloeiend staat, met een patiëntpopulatie die veel aandacht vraagt en in een gebied waar steeds minder huisartsen aanwezig zijn. Zie dan maar eens te innoveren. Dan is er vaak gewoonweg niet eens tijd om over innovatie na te denken, laat staan er in te investeren. Succesvolle innovatie kan wat mij betreft daarom niet in je eentje. Daarvoor is regionale samenwerking en de gezamenlijke ontwikkeling van nieuwe werkprocessen essentieel. Alleen samen kun je kwalitatieve en toegankelijke huisartsenzorg waarborgen voor de toekomst.
Hierbij een aantal redenen om regionale samenwerking te bevorderen:
Juiste zorg op de juiste plek
De sluiting van een praktijk in de regio, de toestroom van arbeidsmigranten of vluchtelingen, of een stijging van complexere zorgvragen; allerlei factoren kunnen ervoor zorgen dat in korte tijd de werkdruk enorm stijgt. Om zorg in die gevallen toegankelijk te houden is het bieden van de juiste zorg op de juiste plek extra belangrijk. Ook in dunbevolkte gebieden kan het moeilijk zijn om voldoende zorgaanbod te (blijven) garanderen. Samenwerking tussen verschillende praktijken en instellingen, waarbij fysieke en digitale zorg op afstand worden gecombineerd, kan ervoor zorgen dat goede zorg voor patiënten altijd gegarandeerd is. Middelen zoals digitale triage, zorg via chat en beeldbellen, gezamenlijke zorgprocessen en een centrale digitale entree voor patiënten kunnen bijdragen aan een meer efficiënte patiëntreis. Voor zowel de zorgverlener als patiënt biedt dit meer rust en een gevoel van eigen regie. Uit ervaring blijkt dat veel zorgvragen heel goed digitaal behandeld kunnen worden waardoor ook de wachttijden in de praktijk zelf kunnen worden verkort.
Leren van best practices
Regionale samenwerking stimuleert innovatie. Door regelmatig samen te komen en ervaringen uit te wisselen, kunnen huisartsen en andere zorgverleners leren van elkaars successen en uitdagingen. Daarmee wordt opschalen ook makkelijker waardoor investeringen nog meer opleveren op de langere termijn en er optimaal geprofiteerd kan worden van de voordelen die nieuwe, digitale werkprocessen bieden.
Financiële duurzaamheid
Tot slot draagt regionale samenwerking bij aan de financiële duurzaamheid van de huisartsenzorg. Door gezamenlijke inkoop van bijvoorbeeld medische apparatuur en middelen, door het delen van faciliteiten en gezamenlijk hybride zorg in te richten, kunnen kosten eerlijk worden verdeeld binnen de regio. Dit maakt het mogelijk om de zorg betaalbaar te houden zonder concessies te doen aan de kwaliteit.
Conclusie
Regionaal samen ontwikkelen en samenwerken is niet enkel een strategie, maar een noodzaak om de huisartsenzorg kwalitatief goed en toegankelijk te houden. Het biedt een antwoord op de groeiende uitdagingen binnen de zorgsector door efficiëntie, innovatie en duurzaamheid centraal te stellen. Door de krachten te bundelen, kunnen huisartsen en andere zorgverleners samen werken aan een toekomstbestendige zorg die iedereen ten goede komt.
